33. ***

 

Jeszcze zdążę uciec odbiec z gracją

Poczekam na znak na twoje zwątpienie.

Poczekam na zirytowanie twoje pierwsze nie wiem

 

Jeszcze zdążę pozwolić ci przesunąć granicę

Aby móc ją z satysfakcjonującym wyrzutem zamknąć

Zdążę rzucić w pustkę kilka cierpkich przepowiedni

Zakończyć porównywanie się do innych kobiet

 

Ale skoro zdążę to jeszcze zostanę

Być twoja jeszcze należeć do ciebie

Zatracać się w twoich oczach

I tak banalnie i tak beznadziejnie

Kochać nie wiedząc kim dla ciebie jestem

 

I tak oto jestem gotowa na wygnanie

Na okrutny żart i szyderczy uśmiech

Zdążyłabym uciec ale czekam na plony