24. Siła niszczenia [piosenka]

Nieudany eksperyment <--- komentarz autora.

Nie zostawiaj mnie samej, kiedy jestem na haju

I tak blisko mi-może jedna działka- do raju. (Nie chcę…)

Proszę, bądź blisko, kiedy się rozlatuję

Ponad prawdziwą siebie tak heroicznie wzlatuję

Odejdź, odejdź, odejdź ukochany

Bo niszczę, niszczę, niszczę, zadaję ci rany.

Tak tęsknię! Tak tęsknię, tak tęsknię kochany,

Gdy jesteś mi tak subtelnie… zabrany.

W zmęczeniu przemierzam ponure ulice,

Zatracam się w szybkim pulsie, w serca rytmice.

Ktoś mnie woła, ale jakoś daleko,

Ktoś krzyczy „chodź” i zamyka wieko.

Odejdź, odejdź, odejdź ukochany

Bo niszczę, niszczę, niszczę, zadaję ci rany.

Tak tęsknię! Tak tęsknię, tak tęsknię kochany,

Gdy jesteś mi tak subtelnie… zabrany.

Ktoś mówi, że będzie przy mnie i odchodzi stroskany,

Zwycięzca mnie uczy, że nie ma wstydu w byciu przegranym,

I tak się chwieję, opadam znużona dźwiękiem samotności

I wołam do Ciebie, mojej jedynej miłości:

Odejdź, odejdź, odejdź ukochany

Bo niszczę, niszczę, niszczę, zadaję ci rany.

Tak tęsknię! Tak tęsknię, tak tęsknię kochany,

A przecież to Ty zostałeś przeze mnie wybrany.