23. Pisane kaligraficznie

Rodzic
niedoścignionym ideałem

Niczym szwajcarski zegarek

Czysto aż do bólu

Przecież co ludzie powiedzą?

Masz żywność, wodę, dach nad głową

Czego chcesz więcej ?

Czułości?

Cicho jestem zmęczona

Nie przeszkadzaj

Młodzież

Niewolnicy elektroniki

Liczbowcy o gniewnym wejrzeniu

Gdy chce się  być wciąż lepszymi

Chwalą popisują się i niszczą drugiego człowieka

Czynią to  nie chcąc zadośćuczynienia

Za winy i grzechy

Których się wypierają

A kiedy mówię „dość!” –

Patrzą z ukosa kryjąc podziw

Przyjaciele

Których kłopoty są nudne

Dla zabawy na chwilę

Zresztą każdą zabawkę można wyrzucić

Będzie płakał ?

Niech da mi spokój

Przyjaciel ?

A co to takiego ?
                             wczoraj pamiętałeś

Nie zdając sobie z tego sprawy

Niszczymy się nawzajem

Mimo to jest perfekcyjnie

Jak w katografii.